Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 30 31 32 33 34 35 36 37 38 >>

На страницу:

Перейти

34 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Не! Нi ёй, нi мне таксама.

Мы адчуваем пачуццё знутры:

Для нас усё афарбавана,

Яскравым колерам у жыццi.

Нажаль, незакаханныя тут толькi вы

І сёння вас гэта натхняла!

Як мы сустрэлiся, рамантыку знайшлi –

Нi толькi гэта вам цiкава.

А што цяпер, што y нас у двух?

Якi жа свет тут мае месца?

Мы y каханнi, шчаслiвыя не yслых!

Гульнёю вам гэта здаецца.

Вы заставайцеся, а мы далей!

Адрознiваем вашы думкi.

Нас зразумееце, але пазней,

Бо розныя душэyныя рахункi.

05.2019

*****

А вось i скончыyся наш лiстапад!

І знiклi мы, уласнае жыццё блукае.

І y думках толькi ты, у апошнi час.

І пачуццё кахання, зноy-такi, лунае.

Цяпер адзiн, у падарожжы забыцця.

Павiннен я прайсцi гэту дарогу.

Да атрымання шляху новага жыцця,

А не губляцца y стане суму, змроку.

12.2020

*****

Не варта мне адпачываць,

Бо час гады мае матляе.

Мне трэба яшчэ працаваць!

Пакуль надвор'е дазваляе.

Вятры не гоняць мяне y спрэчкi.

Сонца не дазваляе замярзаць.

Але хацелася б мне ведаць,

Цi будуць зоркi мне спрыяць!?

Цi я паспею зрабiць усё,

Запланаваy, што я калiсьцi?

Шмат часу ад мяне сышло –

Зрабiy я мала для карысцi.

Аловак у руцэ трымаю,

З трывогай цiкае гадзiннiк мой.

Далонню яго зачыняю

І разумею, што са мной.

Перакладу пачуццi я на словы,

Што yнутры мяне бурляць!

Пакуль ёсць час i ёсць умовы –

Я буду вершы новыя ствараць!

10.2018

*****