Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

1 2 3 4 5 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

1 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Ляцець у неба
Дмитрий Максимович Акулич

У зборнiку сабраныя вершы за апошнiя тры гады (2017-2020). У iм няма нейкага канкрэтнага жанру, таму кожны знойдзе y яго радках нешта сваё.

Дмитрий Акулич

Ляцець у неба

Трымайся за мяне!

Каб не адчуць свой страх.

Каб быць упэyненай у сябе –

Трымайся толькi за мяне!

02.2019

*****

Калi заплюшчваю я вочы,

Я бачу вобраз твой!

Калi не побач, к табе хочу!

Я закахаyся, дужа, зноy.

Я асалоду шчасця маю –

Не верагодны чалавек!

Я нiбыта на крылах, я лятаю.

Я yздымаюсь на паверх.

У iншым асяроддзi зараз.

Зачараваны толькi y цябе!

І штосьцi yнутры зайгралась,

Бо перашкод не iснуе.

Я адчуваю болей моцы

І прыгажэй, я бачу свет.

Я рады дню, я рады ночы!

Я адганяю колькасць бед.

І думкi толькi пра цябе.

Абдымкi, пацалункi з намi.

Сэрца злучылi мы y сабе.

Я добра адчуваю – закаханы!

05.2019

*****

Балючы крок раблю я моyчкi,

Бо рознiцы няма, каму казаць.

Адзiн параз, а вас тут колькi!?

Хапае, каб зубы сцiскаць.

І быy той час, калi казалi вусны.

Але насамрэч, лепей прамаyчаць.

І беглi хутка, год за годам, вёсны –

Стамiyся я нарэшце вандраваць.

Спынiyся я на позiрк чалавечы,

Бо знiкла разам усё вакол.

І толькi ён адзiн, з далечы,

Усё зразумеy, нi слова y дакор!

Дзяyчына русая, з блакiтнымi вачыма.

Нiбы сачыла, што адбудзецца далей.

Цi будзе як раней, цi yсё ж магчыма?

Я рызыкну каханнем на давер.

09.2020

*****

1 2 3 4 5 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

1 из 38