Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 26 27 28 29 30 31 32 33 34 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

30 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

12.2017

*****

Ты для мяне прыемны чалавек!

Цябе трымаю y абдымках.

З табой не якi страх

Не апануе на памылках.

Бяру цябе. І да палётаy,

Мы крылы вольна раскрываем.

Нябачна хмар i змрочных фарбаy.

Сябе y небе паляпшаем.

Ляцелi мы праз гурт людзей –

Наогул iх не заyважаем.

Каханне сэрцам. Усё вышэй.

Занадта шчасце адчуваем!

Маё святло, мой свет, цяпер цудоyны.

Ад слоy, усмешкi i жыцця!

Бо зараз, час шыкоyны:

З табой яднанне, цяплыня!

05.2020

*****

Калi yбачыy позiрк твой,

Сустрэлiся yпершыню вачамi.

Я нiбы страцiy голас слоy.

Пачатак зносiн памiж намi.

Плынь адчуванняy закранула

І вось мы побач, час размоy.

Ваколье нас не закранала,

Не заyважалi яго фон.

Агульнасць тэм мы не шукалi –

Само знайшлось, аб чым казаць.

Усмешкi твараy не сцiхалi!

Вельмi прыемна разам быць.

Хутка прыйшло i развiтанне.

І не злiчыць нашых хвiлiн.

Я запытаyся пра спатканне –

Згадзiлася на сем гадзiн.

07.2019

*****

Я без сустрэчы прамяня,

А мне ж так хочацца сагрэцца!

Агонь прытворны i што дня –

Фальшыва сэрца б'ецца!

Не адгукаецца на словы сонца.

Хаваецца за хмарамi…як жа я?

Блукаю i шукаю я бясконца,

Неба блакiтнага i чыстага.

У ценi смутку i надзеi,

Я мару, гледзячы наверх.

Наперадзе яшчэ мае падзеi!

Ад барацьбы яшчэ не збег.