Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 24 25 26 27 28 29 30 31 32 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

28 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Яшчэ y нас з табой сустрэч?!

Не ведаю. Ты не адкажаш.

А ранiцай збiраюся я прэч,

А ты y след прыемна скажаш.

Потым у дзень я нiбыта знiкаю.

Няма да захаду мяне.

А y ноч, я зноy цябе кахаю!

І yсё ж такi, куды нас гэта прывядзе?

12.2019

*****

Горад прачнуyся, людзi ажываюць.

І прабудзiлася святло душы.

Хто не знайшоy яго, блукаюць,

У цемры рабства, цiшынi.

Шырока плошча…шмат людзей,

Узнялiся абараняць свабоду.

Мiрны пратэст жудасных падзей!

Сляды загiнутых у грому.

У памяцi застануцца iмёны,

Тых, хто ратаваy i yратуе нас.

Плячо y плячо, побач – разам мы героi!

Уздымем бел-чырвона-белый сцяг.

Не суцiхаюць цэлыя гурты.

Па yсёй краiне чутны нашы словы.

Хопiць тэрору, гвалту i хлуснi!

Дзеля святла, нашчадкаy, волi!

11.2020

*****

Гляжу на шмат розных вачэй –

Розныя гiсторыi iх бачу!

Жыццё праходзiць без начэй,

Дзе балбатня iдзе на здачу.

Кашмары, арганiзм да збою.

Чытанне кнiг для добрых сноy

І рыхтаванне да спакою,

У цiшынi без усякiх слоy!

Ранiца, з голымi нагамi

І прывiтанне свету зноy!

І да гарбаты цiхiм крокам,

Я прабiраюся, як воyк.

Бiблiатэка поyнiцца няхутка,

Залежна ад маiх сустрэч.

Праходзяць добра днi цi брыдка,

Кладзецца yсё мiж плеч.

І я, сабраyшыся, нiбы y падарожжа.

Захоyваю y сябе настрой!

Каб пазбiраць, як збожжа,

Бушуючы людскi прыбой.

Потым рабiць свае высновы,

Не марнаваць у разважаннях час.