Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

13 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

І не паyторны гэты час,

Да новых зорак мы yзлятаем.

Туды: дзе будзем усмiхацца,

І гаварыць мы будзем пра yсё,

І ад бацькоy, сяброy, хавацца,

Дзе будзем будаваць сваё!

Мы нiбы паляцiм на поyдзень,

Як птушкi, будаваць свой лёс.

Свой кут любовi знойдзем,

Якi анёл да нас данёс.

Хочам застацца назаyжды, удвух

І прыкладзем да гэтага мы сiлы!

Будзем наведваць радзiчаy сваiх.

І тых, душою хто прыхiльны.

01.2018

*****

Абаранi мяне ад глубстваy!

Спынi, мой нерашучы крок.

І каб праблемы мностваy,

Я пераадолець змог.

Выконваy шмат я абавязкаy,

Але гэта руйнуе i злуе.

Бо атачаюць сказы сказкаy,

Таго, што мала iснуе.

Стрымай мяне: ад позiркаy,

Ад прыгажосцi iлжы

І ад дарэмных зносiнаy.

Пасбаy, у гэтыя часы.

Мне хочацца сабою быць!

Уратавацца ад нахлыну клонаy.

Пакуль мне неутульна жыць,

Бо шмат вакол праклёнаy.

Ты зберажы, ты паспрабуй –

Падтрымка мне патрэбна.

Ты шэрасць размалюй ,

Каб знiкла цемра.

Ты iншая, ты падабенства,

Да тых хто баранiць сваё!

Ты забяры ад гэтых месцаy.

Туды, дзе наша…дзе маё.

05.2019

*****

Я патрыёт сваёй краiны!

Сваёй зямлi, я – беларус!

Мой родны край, мой дзiyны,

Я не пакiну, застаюсь.

Улетку, позднею вясною.

Прайдусь пад водараy пазнак .

Па лузе, з прыемную травою,

Дзе адчуванне волi i падзяк!