Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 12 13 14 15 16 17 18 19 20 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

16 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Не буду бачыць паэтычных крыл!

Буду я марыць, але пра другое!

Цi можа смерць радкi мае зачынiць,

У выпадку, калi трымаюсь за аловак.

І шмат лiстоy са мной загiнуць,

А y памяцi, апошнi дзень, аyторак.

Не хочацца мне гэту дзейнасць пакiдаць!

Я па-сапраyднаму пiшу, я не маню!

Але не ведаю, што буду далей будаваць.

Пакуль, я дзеля гэтага жыву!

05.2018

*****

На развiтаннi, пад захад сонца,

Я адчуваy як загаралiся агнi!

Становiшча душы не так уж змрочна:

Маё каханне побач, каханне yнутры.

Пакуль знiкае yсё святло насупраць –

Жоyта-чырвоны вугалёк згасае.

Наш пацалунак увечары абудзiць,

Зорак яскравых, добрых, закранае.

Адлюстраваннем нашага кахання:

Разгонiць цемру, дасць святло!

І не сустрэне месяц, да свiтання,

Нiводнай хмары, больш iх не было.

І да прыемнасцi, да асалоды,

Уся гэта ноч, што закранала нас.

Такiя блiзкiя i гэта да спадобы!

Мы аддаляемся ад iншых мас.

Каб больш адчуць нашы пачуццi,

Што саграюць кранаючых вятроy.

Мы разганяем дрэннае i каб без жуцi,

Сумесны час жыцця iшоy.

03.2019

*****

Квiтнеюць дрэвы пад вакном –

Колер ружова-белы назiраю!

Бяру я кiстку y рукi зноy

І на паперу адчуваннi накладаю.

Вясна распачалася y траyнi!

На поyную яе можна пачуць:

Спявае салавей у раннi,

Лiсты зялёныя растуць.

Казуркi поyзаюць клапотна.

Або ляцяць, праца прыйшла!

Няма y iх часу, каб журботна,

На прыгажосць глядзець спаyна.

Я невялiкiя малюнкi маю –

Як успамiн, гiсторыя iшла!

У гэтым месцы я паперу запаyняю,

Як расквiтнела i сыйшла вясна.