Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 14 15 16 17 18 19 20 21 22 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

18 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Папера чыстая i вольна,

Запросiць словы на радкi!

Яны спяшаюцца, а дзе павольна,

Са мной падзеляць гэтыя часы.

Натхненне – гэта кiраванне,

Якое абудзiла алфавiт.

Хвiлiны iдуць, пара чакання!

Думкi да дзеяння вядуць.

Парадак лiтар белай плошчы,

Мне дораць асалоду y жыццi!

Прымаць гасцей я шчодры!

Так! Хопiць месца y душы.

03.2019

*****

Квiтнеюць кветкi y душы.

Кахаю я цябе i гэта так цудоyна!

Куды заyгодна ты ляцi, бяжы,

З табою yсе пачуццi, безумоyна!

Адкрыеш новыя абшары,

Не заyважаеш, як сыходзiць час.

З падтрымкай, удваiх, да мары.

Каханне абдымае разам нас!

І рэчы сталi iншымi твае,

Не заyважаеш у iх ужо праблемы!

Каханне yсё змянiла i вядзе,

Адзiн адказ – няма yжо дылемы.

Калi yпаy, цябе падымуць,

Цi не дадуць yпасцi, памылiцца.

Каб у адзiноце не сысцi i не згiнуць,

Каханне дае сэрцу бiцца!

І yдваiх стварыць адно.

Сям'ю: дзiцяцi, маму, тату!

Пiсаць, працягнуць палатно,

Дадаць яшчэ адну, у скарбонку, дату.

09.2017

*****

Шмат таямнiц у кожным целе.

Шмат розных думак i людзей.

Подзвiг гiсторыi, напевы.

Што па сапраyднаму радней!?

Цi добра блытацца y краiне,

Блукаць пад зоркаю iдэй?

Губляць свой час i свае сiлы,

Ад рабаванняy быць слабей!

Не yцячы ад сваiх мараy.

Верыць, што заyтра будзе лепш.

І не трымаць ад кармы балаy,

І выклiкаць сорамна смех.

Чакаць. А можа yсё ж сыходзiць?

І без iмя можна вялiкiм быць.