Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 16 17 18 19 20 21 22 23 24 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

20 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

Я трапiy зноy у падман.

І сэрца дужа б'ецца.

Няма больш тваiх слоy.

Ты зняла маску – злодзей…

Скрала мой шлях, куды я iшоy.

Цяпер куды мне крочыць?

Змянiлася жыццё i небяспечным,

Здаецца мне мой свет.

Бязьлюдным, нiбы та бясконцым,

Дзе гарызонту ёсць канец.

Я аглядаюся, подых вiльготны.

Раса парыцца yверх.

Я y цiшынi, тут я нягодны.

Дзе ж ратаyнiк, мой чалавек?!

10.2019

*****

Тут па-сапраyднаму няма свабоды!

Свабоды слова тут няма.

Не адчуваючы yлад клопаты,

Трымаецца з апошнiх сiл сям'я.

І yся зарплата на падаткi,

Жывем мы з вамi y доyг!

А прэзiдэнт нам кажа: “Усё y парадку!”

Вось гэтым нам ён дапамог…

А дзе yсё тое, што ён абяцаy?

Ён падмануy народ прыгожа.

Калi народ запатрабаваy, спытаy!

У адказ: “Вам Божа дапаможа!”

Шмат грошай трацiць на ахову,

Сябе ён толькi беражэ.

І y турмы: за свободну мову,

За сцяг i герб свабоды, ён бярэ.

Мы церпiм гэта yсё i марым,

Хочам лепей жыць!

А усё, што трэба – аб'яднацца!

І зможам уладу мы змянiць!

04.2018

*****

Вiльготны вецер абдымае твар,

Мазалi на нагах больш балюча!

Не зламаць, з мэтай да мар,

Словы iншых раняць калюча.

Не здольны самастойна зрабiць,

Сваю yласную думка yвасобiць.

Казалi яны, хацелi зламiць,

Цяжка yзбадзёрыць, лепей забiць!

Я чую yсiх, хто кажа,

Мне не трэба iх меркаванне!

Няхай нават у спiну пакажа,

Я дайду, чакаю спаткання.