Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 19 20 21 22 23 24 25 26 27 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

23 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

01.2019

*****

Не губляй сябе мой сябар,

Як не было тут дрэнна.

Змянi! Зрабi! Ёсць выбар!

Зрабi, як трэба. Так!? Дакладна.

Хопiць трываць усе знявагi,

Не забывай, ты можаш памяняць!

Спыняюць цябе толькi страхi?!

Пара yладу нам мяняць!

Быць кожны тыдзень нiбы раб,

Плацiць за тое, што не маеш?

Пара на плошчу выйсцi, каб,

Казаць, што y душы трымаеш!

Улада yспамiнае пра народ,

Калi пара yзяць падатак!

А як жыве наш патрыёт?

На вопратцы не мала латак.

Па тэлевiзары краiна для жыцця,

На самай справе yсё не так!

Праблемы б'юць краiну без канца,

Дыктатар робiць тут бардак.

Пара нам выйсцi, памяняць!

Бо толькi разам, мы yсё зможам!

Не дай сябе больш зневажаць,

З табой мы зможам, пераможам!

10.2017

*****

Грунтоyна збiраюцца аскепкi,

На месца я iх дадаю.

Яны вяртаюцца да сэрца!

Я смутак не трымаю, адпушчу.

Не хутка, паступова iх знаходжу.

У розны дзень, у розны час.

Шмат кiляметраy я праходжу,

Да перамогi, без параз.

Халодны погляд, стан зламаны.

Разруйнаванае каханне – жах!

Спачатку, быy на свет злаваны!

А потым, зраз, я збiраю пазл.

Каб зноy адчуць жыцця пачуццi!

Смак асалоды да вяршынь святла!

І неузабаве, час лятучы,

Пазбавiць сэрца ад бiцця!

05.2020

*****

Неба без хмар, сонца iскрыцца –

Мяне сагрэе, дзелiць цяпло.

Сэрца растане i будзе бiцца,

Нiбы та лёду, там не было!