Ляцець у неба

Автор

Дмитрий Максимович Акулич

Жанр

Cтихи и поэзия

Год написания книги

2020

<< 1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ... 38 >>

На страницу:

Перейти

9 из 38

Настройки чтения

Размер шрифта

Высота строк

Поля

І y той жа час я не баяyся,

Бо быy з табою, не адзiн.

А я вось памятаю быццам усё,

Што нас датычыць, нашых зносiн.

Я адчуваy прыемнае жыццё!

Я быy сапраyдным, родным!

Цяпер не так, зусiм не так.

Я y адзiноце суму, у палоне.

Я без цябе хварэю, я жабрак

І сэрца без каханне стогне.

Цьмянеюць мае мэты хутка.

Усе тыя, што яскрава свецяць.

У галаве ад смуткаy брудна.

Думкi пра будучыню – вецер.

І ты не вернешся, дакладна.

А як жа мне табою не хварэць!?

Калi кахаю я цябе сапраyдна!

Калi ты лепшая, што змог я мець.

11.2019

*****

Я вельмi злы!

Я прасякнуты злосцю!

Мяне акрый.

Дарогi няма госцю…

І yздоyж агнёy ,

Тушы мяне сабою!

Шмат ланцугоy,

Каленныя з прастою.

Руку трымай,

Сэнс злосцi yтапi.

Ланцуг зрывай –

Мяне сабой змянi.

Дай мне спакой,

Любоyю абдымi!

Адной душой,

Падтрымкай разгарнi!

03.2017

*****

Мы на адлегласцi i я сумую.

Цi думаеш ты зараз пра мяне?

А я вось так, думкi не мiную,

Трымаю нас у галаве.

Вядзеш сябе занадта сцiпла.

Твае паводзiны кранаюць твой адказ?

Пiсала добра так, а потым сцiхла.

Размовы iншымi сталi y раз.

Я разумею yсе твае намёкi.

Халодных слоy… Мой неспакой.

У розныя бакi мы робiм крокi:

Ты не самною, я з табой.