Кокту, адыр алкынган суу кечип,
Коркпой эле алды жакка баратат.
Кеч кирип кээде т?н?п калышат,
Т?н ичинде алоолонтуп от жагат.
Тулга асып мискейге чай кайнатып,
Ээри жаздык к?рп?ч?с?н жамынып,
«?х?л?ш?п, жол ж?р?п чарчадык»,
?т?п жаткан окуядан кеп айтышып.
Эртеси алар кайра жолду улантат,
Жолочулар дагы алга сапарлайт.
Буурул кулун дагы калбай келатат,
Жол узак далайлары артта калды.
Торгой баатыр кулунду карап кеп салды:
– Кулунду кантип биз коштоп ж?р?б?з,
Калса калсын ага к???л бурбайлы.
Жол ыраак ылдам гана ж?р?л?к,
Жолдо калбай конушка жете баралы.
Сургулт булут асман жактан т?н?р?т,
Суу болуп жамгырда азап тартабыз.
Мейли эми эмне болсо, ошо болсун
Чаар кулунду карабай таштайбыз.
Жонок жерде аттарын камчылай,
Жолочулар сапар улай баратышат.
Жолдон бир?? мындай кеп салды:
– Атабек бизге шылды? ишти жасады.
Котур болгон кулун менен алышып,
Чо? т?йш?кт? такыр ?й?п таштады.
Жолу жок кулунду такыр албайлы.
Дагы бир?? мындай кепти с?йл?д?:
– Мейли эми аны жесин карышкыр.
Таштайлычы бурулуп аны карабайлы,
Такыр эле бизден ыраак калыптыр.
Жолочулар катуу ж?р?п баратса да,
Бирок дагы кулун артта калбады.
Арып-ачып котур болуп турса да,
Арт жактан жоголбоду карааны.
Кулун кээде окуранып кабар таратып,
Ал жаныбар бир нерсени айткансыйт.
Берки аттар артты карап дабыш таштайт,
«Ылдам бас жете кел»– деп жаткансыйт.
Алардын уланып келет сапары,
Ж?д?? кулун арт тарапан калбады.
Адамдар аны кайра-кайра карады,
Баарысы бул сыйкырга та?данды.
О?ой эмес бул кулундун ж?р?ш?,
Ж?д?? неме аттар менен те? келет.
Закым болуп бизге карай берилейт,
Жылаажын ?н кээде назик шы?гырап.
Бул шыйкырбы же укмушпу ким билет?
Жол ж?р?п анан алар конушат,