Айрылыш жолдун башында.
Адыр, адыр бел ашып,
Аркайган эчен тоо басып,
Желгенине жел жетпейт,
Желген менен ат жетпейт.
Бурулбай чуркап келатат,
Булутту артка калтырат.
Ак?ч? менен жаныбар,
Алдыга карай шашылып.
Баарын артка калтырып,
Му?дуу ч?пт?н ?ст? бар
Булуттуу к?кт?н асты бар.
Жаалы келип калганда,
Жалгыз к?л?к аркыраар.
?з?н кечип арылап,
?з?нч? эле ша? тарап.
?з?нг? бутта жаркылдап.
Арбын жолду аралай,
Ак?ч? келет сапарлай.
Шарданы к?ч Желжетпес,
Шамал менен жарышат.
Шашып учуп ашыгат.
Кара тоонун артында,
Кара жолдун башында.
Эл уйкуга батканда,
Ээн жаткан тайпа?да,
Атын улам камчылап,
Ак?ч? баатыр сапарда.
Т?р?кочкор киши колдуу,
Жазмыш экен жок болду.
Кетти келбес жагына,
Кейиткен бир тагдыр да.
Ак?ч? баатыр ошондо,
Же?есине келип жолугат.
«Арманга эмне туш болдук»
Жашын т?г?п отурат.
Ак?ч? баатыр кеп салды,
Кеп салганда деп салды:
– Ыйлаган менен пайда жок,
Кеткен эми кайрылбайт.
Баягы учур ?т?п кетти,
Баадыгы эми табылбайт.
Андан к?р? же?еке,
Душмандын да к?ч? бар,
Че?гелине кабылбай.
Ар бир баскан кадамды,
Ж?р?л? эми абайлай.
Же?еси менен жолугуп,
Качуунун жолун ойлонуп.
Бир к?нд? болжошуп,