Башкача к?л?к жаралган.
Тоодой болгон тулпарга,
Тоолук элдер толкундап,
Толгон ырды чыгарган.
Белектин жаккан адамы,
Бежиреп акыл салаары.
Ак?пт?н уулу Ак?ч?,
Желжетпести минди эми,
Желбегей тонду кийди эми,
Бурулбай жолдо камынып,
Булдурсунду колго алып,
Кайсы бир эл жашаган,
«Кайыптын жери кайда»– деп,
Камына чыкты аттанып,
Азыгын баарын колго алып
Арбын, арбын жол басып,
Кыргыздын ушул элинен,
Бугунун ыйык жеринен,
Учуп к?й?п жол алып,
Узаган дейт камданып.
Ак?ч? деген берен бар,
Атка же?ил тайга чак.
Арбын жолду так байкап.
Жети ?з?н суу кечкен,
Жердин атын так билген.
Жекелешип с?йл?шс?,
Жети буру тил билген.
Кужулдап топту жиреген
Куран окуп, дин билген.
Байыркыны бат тактап,
Кагаз жазып, ыр чийген.
К?з? небак ачылып,
К?рб?г?нд? к?п к?рг?н.
К?п окуя оор турмуштун,
К?б?н баштан ?тк?рг?н.
Дубанга б?т белгил??,
Асыл ыйык жаны бар.
Кулагында шамы бар,
Кулайым деп к?з салган,
Кодогону дагы бар.
Жергемде к?л?к Желжетпес,
Жел жетеер бирок ат жетпес.
Жылкы ичинен атактуу,
Жылып учкан канаттуу.
Жеримде ат табылбас,
Желжетпес ушул сыяктуу.
Шашып учкан канаттуу,
Шардана ушул сыяктуу.
Урумда ат табылбас,
Учкаяк куш сыяктуу.