«Асыл атам кайда»– деп,
Айтып жатат баласы.
Тутанган жарык ?м?рд?,
Тукум ?лб?йт карачы.
Б?к?н? деген жаныбар,
Б??д? ?л?п карайлаар.
А?ыр деген кайран куш,
Ал жайын такыр карабай,
Алыс жакка таштабай,
?л? электе асыл баш,
?з?мд? алып кети?дер.
К?ч???рд? к?рс?т?п,
К?л?к минип кели?дер.
К?к?г?м ?н береби,
К?тт?рб?й учуп келеби.
К?т?п жатам силерди,
К?й?тк? салбай келбейби.
Кара куш кабар береби,
Кайрандар качан келет,– деп,
Карап жатам силерди.
Убайым к?р?п жаш агызган,
Ушул катты жаздырган,
Тоолуу элге жете албаган,
Тозокту к?р?п кыйналган,
Токтоайым,-деп били?дер,
К?л?к минип сапар келип,
К?тт?рб?й алып кети?дер».
Хан сарайда иштеген,
Урмат менен кеп билген.
Алайлык кыргыз туугандан
Алып жатты жардамды.
Акылман жакшы эл экен,
Абийир менен кеп билген.
Аркалык,-деп Токтоайымды,
Аябай эле сыйлады,
Берип жатты жардамын.
Эл деген эл экен,
Элейип жалгыз калбадым.
Эне катты жаздырды,
Чабаганды чаптырды.
Бирок ички сырларын,
Башкаларга айтпады.
Адамда такыр урагыс,
Талкаласа жоо алгыс,
?м?т деген дагы бар,
?м?т менен жашады.
Белин бекем байлады.
Жараткан Алла Тааладан,
Алып жатты жардамды.
«О?олобу ишим»-деп,