Ушул с?з?м аманат!
Айды?дуу жандын с?зд?р?н,
Аткарбаса? сага уят.
Кагылайын Токтоайым,
Арт жагымда калаарым.
Учуп кетеер чагымда,
Ушул сага айтаарым.
Катаал чоочун тарапта,
Кашка ат минген эр келет.
Берен кайтыш болдубу,
Эгемдин ошол жолубу.
Адашып чоочун жылгада,
Ат жаныбар кишенейт.
Кайгысы ашып жатабы,
Каранг?н аны ким билет.
Кашка ат эст?? жаныбар,
Кайранын эстеп жаткандыр.
Кайра-кайра жер чапчышы,
Кайтыш болгон тагдырдыр.
Кайра-кайра окуранып,
Кагып жатат туягын.
Эгем тагдыр эмне дейт,
Ээси экинчи жол келбейт.
Олбуй-солбуй камчы уруп,
О? тетири теминбейт.
Кара жолдо таскактата,
Кашка атын желдирбейт.
?к?н?ч менен армандуу,
?м?рд?н ?т?п кеткен дейт.
Кайтыш болду эр азамат,
С??г? жерге коюулат.
Токтоайым тартты арманды,
?лб?й гана тир?? калды.
Эмне кылат кайраттанды,
Андан башка айла барбы.
Анан ?тт? убакыт.
?ст?-?ст?н? куралып.
Жылмайып келди кубаныч.
Токтоайым аман т?р?д?.
Кыз болбой эркек экен
Чочогу бар бала экен.
Т?р? атадан тукум калды,
Куруп калган энеке,
Кубаныч каптап жылмайды.
«Т?р?кочкор ?лб?пт?р,
Кайра жа?ы т?р?л?пт?р.
Анын жашап жатканын,
Армандуу к?з к?р?пт?р.
Тугандар менен Алайлык,
?з ырымын жасады.