Оценить:
 Рейтинг: 4.6

Мавлоно Завқий

Год написания книги
2017
<< 1 ... 5 6 7 8 9 10 >>
На страницу:
9 из 10
Настройки чтения
Размер шрифта
Высота строк
Поля

Яна хонзода Насриддин бегимни,

Сайид Фатхиддин ном ул етимни.

Тортибон кесди ханжар бирла бошин,

Онасини о?изиб кyзда ёшин.

Сайид Султон Муродбекни тутиб ?ам,

?yшуб саккиз са?ир y?лига ул дам.

Ша?одатга етурди ра?м ?илмай

Гуно?сизларни сyйиб олди молин,

Кyтариб кетди бyйнига уволин.

***

Тирикчилик ?а?ида ?ай?уришимиз, ?аёт эканлигимизнинг яшашга бyлган истакларимизнинг исботи, келажак учун ?ай?урсак донолигимизнинг исботи, инсоният бахти учун ?ай?урсак буюклигимизнинг исботи.

Амир Умархон асос солган маърифат чу?ур илдиз отиб ?осил бера бошлаган. ?y?он шоирлар, санъаткорлар, олимлар ша?рига айланган, кейинги чо?ларда хал? ичидан етишиб чи?аётган истеъдод эгалари yша пайтларда бошланган саъй-?аркатларнинг гyзал натижалари эди. Тарих учун ла?задек ?исобланган бир аср давомида ?y?онда 196 нафар шоирлар етишиб чи?ди, уларнинг ичида адабиётимизни жа?он са?насига олиб чи??ан сyз усталари бор. Хал?нинг ме?рига кириб достонга айланган гyзал кишилар бор эди. Ана шундай ша?ри азимда, ана шундай гyзал кишилар етиштириб чи?арган заминда, гyзал одамлар даврасида, но?улай замонда бир неча шоирликка ?авасманд йигитлар ул?аймо?да эди. Уларнинг сафида Убайдулло ?ам бор. Ўз тенг?урлари ичида энг зерзав? бyлган, тинимсиз шеър ёзишда маш? ?илаётган Убайдуллога – Зав?ий деган тахаллус беришган, у энди шоир деб аталар эди.

Эй гулим, ?ай куни борурман гулшану гулзорингга?

Гул узиб, бyлсам мушарраф давлати дийдорингга.

Термулиб булбул каби, ?уснинг тамошо айласам,

Зард баргидек титрасам сурх олмадек рухсорингга.

?ар киши кyрса кyзи ?ошингни ?айрон бyлгуси,

Жон фидо айлар яна ноз уй?уда хумморингга.

Назри дарго?ингда бошин ?yйди бу Зав?ий ?улинг,

Бу мувашшахни кyруб, «Балли!» дегайму корингга.

***

Скобелев рафи?асига нимадан сyз очишни билмай анча ва?т yтириб ?олди. Ичини куйдираётган нарса босилмас эди, икки рюмка аро? ичди, тамаки тутатди, барибир хотиржамлик йy?олгани сезилиб турарди.

– Нега бунчалик ?омушсан? – деди Елена эрига зимдан тикилиб.

– Гаплашиб олишимиз керак.

– Нималар ?а?ида? Сен билан гаплашишни жуда со?инганман.

– ?уло?им сенда, – деди Елена кyзини сузиб.

– ?обилнинг yрнига бош?а хизматкор топдим, уни алмаштирамиз, – деди у ?ово?ини солиб.

– Нега? – деди Елена асабийлашганини зyр?а жиловлаб.

– У менга ё?майди.

– Менга эса жуда ё?ади.

– Нима учун жуда ё?ади? – деди Скобелев хотинига ?азаб билан тикилиб.

– У жуда яхши одам, а?лли, ювош…

– Бyлди, тyхтат, – деди уни илкис бyлиб. – Бугундан бошлаб у бу ердан йy?олади.

– Ундай ?илма Михаил, у яхши одам.

– Нега сен унга бефар? эмассан? Севиб ?олганинг йy?ми?

– Нимага ишора ?илаётганингни энди фа?младим.

– Мен уни yлдириб юбораман, yлигини ?ам топиша олмайди.

– Бундай ?ила кyрма, бунга йyл ?yймайман.

– ?андай ?илиб?

– Агар уни yлдирсанг ?асос оламан.

– ?али шуна?ами?

– ?а, шуна?а, сени за?арлаб yлдираман.

– Кучинг етармикин, yзингни ?ам ?yшиб йy? ?илсам нима бyлади?

– Бунинг иложи йy?, сенинг шаф?атсизлигинг ?а?ида подшо ?азратларига хат жyнатганман. Мени ?имоясига олишни ваъда ?илган.

– Гап бу ё?да эканда.

– Одам yлдиравериб шаф?атсиз бyлиб кетгансан, сени кyрсам юрагимга муз киргандек бyлади. У эса жуда гyзал одам, мени уни алла?ачон севиб ?олганман.

Кутилмаган томондан келган бу омадсизлик Скобелевнинг ичини газандадек ча?а бошлади. Иложсиз дард, даволаб бyлмайдиган офат. Ва?ти келиб бу во?еа одамлар yртасида тар?алади. Кимсан генерал-губернатор, тарихий шахс Скобелев ?а?ида кулгили латифалар тy?илади.

– ?ириб ташлаш керак бу чопон кийган хал?ни, – деди у ичида.

Бу во?еа алла?ачон хал? ичида латифа ва афсоналарга айланиб кетган эди.

Стаканда чой ичган лyм-лyм Мамажон, деган илмо?ли гап шундан келиб чи??ан.
<< 1 ... 5 6 7 8 9 10 >>
На страницу:
9 из 10

Другие электронные книги автора Хамидулла Абдуллаев