?ч??н? ?ч жол жатат.
Карабагыш, Акбагыш,
Анан дагы Чо?багыш,
Жунгарлар менен кармашта,
Жуп-жуп болуп тартышта,
Карабагыш, Чо?багыш,
Кайдадыр жакка кетиптир,
Кабабарын эч ким билбептир.
Калмакка кирип кеттиби,
Катуу азапты чектиби.
Кыр-кыргы айдап коркутуп,
Кытайлар аны эздиби.
Тууганынан айрылып,
Ту?гуюукка си?ип кеттиби.
Тамашалап жараткан,
Тагдыр жолу кантти экен.
Эки тууган аты уйкаш,
Эми алардан дарек жок,
Ал жактан киши келген жок.
Ал кезде болгон кабарды,
А?геме куруп кеткен жок.
Ата?ын к?р? д?йн? бок.
Жунгарлар менен кармашта,
Журт чырмалды азапта.
Эрксиз жашоо уланып,
Эл тентиди туш-тушка.
Берки атабыз Акбагыш,
Анын уулу Ырыскан.
Ырысканды аркалап,
Кара жанын калкалап,
Те?ир Тоого качыптыр,
«Те?ир ?м?т колдосун»-деп,
Тект?? ата жашаптыр.
Жар бойлогон кара атчан,
Жалгыз бала Карахан.
Атанын жолун улаган,
Адырдан чыгып желдирип,
Алгыр кыраан куш салган.
Эки бала андан бар,
Нойгут менен Ногой хан.
Ногой хандан т?рт бала,
К?кч?к?з менен Жакып бай,
Чыйырдын аты калгандай,
Сабалата баштаган,
Санжырабыз ушундай.
Нойгут хандан тараган,
Ноюбас кепти баштаган,
Шыгай менен Акбалта,
Жоого каршы сом балта.
Шык ж?нд?м? арбыган,