Жамангул, Бооке уул тапкан.
Сабалатып кеп козгоп,
Санжырачы аны айткан.
К?л жээгинде да?ктанып,
К?пт?н бери жашашкан.
Бугу аталып келаткан,
Ушул болгон баянды,
Уламада баары айткан.
Уланып учкан тагдырды,
Уламачы улап жараткан.
Ал кезекте ата баба,
Жашаган Нарын тарапта,
Кээ биринде быякта,
Кээ биринде тиякта.
Кайберен эне к?п ?тп?й,
Ооруп жатып калыптыр.
Т?ш?кк? жатып калганы,
?з?нч? бир тагдырдыр.
Чамасы кеткен бугу эне,
Чакырып жатты балдарын.
Керез с?з?н калтырып,
Кеп кылып жатты баянын:
– Ардактуу эр ?тк?нд?,
Ак аргымак ат калды.
Айды чапчып жаныбар,
Азаптана окуранды.
Сабалай суу акканда,
Сай-сайда нук калат.
Кара тоодо агарган,
Кар эрисе суу агат.
Атын такыр жоготпой,
Ата ?тс? уул калат.
Эне кетсе кыз калат,
Энесинин элесин,
Эске салып му?канат.
Эскирбес ?м?р уланат.
Арыбай жол улаган
Атан ?лс? тайлак бар,
Дайнын айтып эскерч?,
Дагы далай баян бар.
Айланайын туугандар!
Жамангул менен Боокеден,
Т?р?лг?н далай уландан.
Жаштар ?с?п жетилеер,
Карыялар карып улгаяр,
«Бугу энеден туулган»-деп.
Башка журттар айтышаар,
Бакылдаша кеп кылаар.
Улуу тоону этектеп,
Узун-узун к?ч келет.