Атканга к??н?н б?л?н?т.
А?дып туруп Асанмырза,
Атып калды кулжаны,
Ала Тоонун кулжасы,
Алы кетип жаныбар,
Ала-сала куланды.
Тоонун ичи к?р?-г??,
Толгон ?нд?р уланды.
Жар бетинде карайлап,
Жалгыз калды аркары.
Ала Тоонун эркин малы,
Арылап алыс качпады.
К?зд? ачып караса,
Мына кызык тамаша.
Аркар болсо кыз болуп,
Чыга келди кубулуп,
Эки адам та?данды,
Элейип к?з? алайды.
Куруп калган ошол кыз,
Курдашын издеп жинденет.
«Куурагыр кайда кетти?-дейт,
Курбумдан айрылып,
Куурап жалгыз калдымбы.
Караан тутуп ?з?мд?
Карап турган эми эле,
Кайранды таппай калдымбы,
Кара башта кайгымбы.
Карааны тоодой к?р?нг?н,
Каркыбардан айрылып.
Кайгырып калаар чагымбы.
Канатым сынып кайрылып,
Безип жалгыз калдымбы.
Ардактуум кайда жоголду?
Арманымбы, кайгымбы?
Кайып учуп токтобой,
Кайгысы учуп жер чиет.
Кубарган ж?з? капалуу,
Кулжасын жоктоп телмирет.
Жаш кыздын денеси,
Жабыгып улам титрейт.
Ушундай нерсе болорбу,
Бул шыйкырбы болжолбу.
Кайдан келген бул укмуш,
Укмуштан укмуш кубулуш.
Кыз бала кайгыра,
Арманы к?ч?п толбоспу.
Бугу турат ичинде,
Бул эмне кошокпу?
Келген эки мергенге,
Согуп ?тк?н желдерге,