«Кылжырым» деп койчу экен,
Кыйладан калган с?з экен.
Баштагыдан кеп айткан,
Бабадан калган с?з бекен.
?з аты болгон Мамытбек
?к?м жана каардуу болгон,
К?з?н?н жалын ойногон.
Ала-сала чаап уруп,
Алышканды койбогон.
Бир к?г?р?п алганда,
Беттешкенге тик барган.
Кара аламан алдында,
Каалаганын аткарган.
Эрке эле башынан,
Ээленгенин кылам деп,
Эне, атасын кыйнаган.
Тоодо ?ск?н караган,
Карагандан тараган,
Анан ошол Кылжырдан,
Эки уруу эл жаралган.
Ошол Кылжыр атадан,
Орозбакты, Д??л?сбакты,
Абийир топтоп башынан,
Орозбакты акылман,
Оройлонбой жини жок,
?з?н токтоо кармаган.
Д??л?сбакты шум болгон,
Митаам анан куу болгон.
Душманга намыз алдырбай,
Айланасы чеп болгон.
Биринчисин бугу дейт,
К?л тарапты мекендейт.
«К?л?б?з к?рк?м» экен дейт,
Экинчиси Сарбагыш,
Бийик тоолуу жерде дейт,
Нарын тоолор тарапта,
Кара Саз, Долон жакта,
Ал тарапты мекендеген,
Алыскы жерди жердеген,
Бийик тоону аралап,
Ачык жерде сабалап,
Ит агытып, куш салып,
Келатты ша? таратып.
Эээй…
Эзелки баба жомогу,
Эстесе келеер оролу,
Эчен-эчен жыл ?тт?,
Эстегинин баары ?тт?.
Эчакынын тарыхын,
Эстебеске чара жок,