Эркек болду кыз болбой,
Энчиге таалай конгондой,
Те?ирдин ?з? коргоду,
Чынында мындай болорбу,
Оодарылып жыл ?т?п,
Ошол бала акыры,
?м?т басып ортону
Он экиге так толду,
«Атакем кайда энеке?»-деп,
Акмалап сураар кез болду.
Ке? Кашкардын калаасында
Калы? бакча арасында
Балдар менен жарышып,
Карачоро ойноп ж?рд?.
Кээ бир кезде с?й?нд?,
О?дуу жакшы с?з укпай,
Оюу такыр ишке ашпай,
Кээ биринде к?й?нд?.
Балдар айтты балага:
– Атасы жок баласы?,
Талаадагы таштандысы?.
Айлар ?тт?, жыл ?тт?,
Ата?ды качан табасы??
Ага качан барасы??
Хан ордонун баласы эмесси?,
Сен чоочун башка жерденси?.
?йг? келип Карачоро,
?н катпай жатып алды.
Эркелетсе энеси,
Ага к???л бурбады.
Такыр ?н?н салбады.
– Кагылайын береке!
Атам кайда энеке?
Айткыны? баардыгын.
Андагы болгон иштерди,
Ачыкка гана чыгаргын.
Эне болсо жашырбай,
Кеп салып байма-бай.
– Сенин ата? Тагай бий,
Ала Тоолук жан эле,
Мындан к?п жыл илгери,
?з жерине кетти эле.
Сен курсакта жатканда,
Т?р?л? элек чагы?да,
Сага кестик таштаган,
Аманат с?з?н баштаган.
Он экиге толгондо,
Эс акылдуу болгондо,
Б?т?н элге кор болбой,
Б?л?кс?н??р те? болбой,