Жакын жандай сыйладым,
Жактыргамын м?н?з??д?.
Жакшынакай сулуулардан,
Жан жолдошту таап берем,
Арыба деп бата берем,
Куттуу ?йд?н кур чыгарбайм,
Кур койбоймун энчиден.
Калмак, кыргыз эки тууган,
Каралдым бизди ким тууган.
Сербейип ?м?р с?рс?н,-деп,
Сен байкушту ким тууган.
Элден качып б?л?нб?й,
Элге бергин дили?ди.
Ушунча?да акыл салам,
Угуп кой, айтаар кебимди.
Бирок Каабын кыйды да,
Бирикпес кара к???л да.
?зг?ртп?д? ал ?з?н,
Жоо сымал арам ой ойлоп,
Жоготпойт жаман м?н?з?н.
Майназар айтты Беккулуга:
– Этият бол калмактан.
Эсил башка азап ?йб?,
Ар дайыма сактанса?.
Балпактаган куу калмак,
Балакетти салат го.
Жан багып оокат кылганды,
Жалпайта бир чабат го.
Балеел?? куу калмак,
Балтырга биттей чыгат го.
Тажаал ушул камактын,
Тазалап к?з?н салалы.
Баамдап ишти баштайлы,
Баарысын те? байкайлы.
С?зд? эми башка жакка,
Кичине бура туралы.
Кепке кошо кетели,
Керек экен бу дагы.
Беккулу атанын
Дагы бир аял алганын.
Байыркыдан кеп козгоп,
Баштайлычы ошол жагын.
«Аны айтып берейин»-дейт,
А?геме айткан баянчым.
Улуу келин т?р?б?й,
Учуна уул келген жок.
Ак келип туубады,
Белин бекем буубады.
Сулуу келин кезинде,
Суйкайган бала к?рг?н жок.