Т?км? укмуш к?л?к жорго,
Да?кы кеткен о?го-солго,
Айтыштын улуу арстаны,
Акындар каршы чыга албады.
Тере? ойчул дастанчы,
Сап-сапка тизип с?йл?мд?,
Санжырачы жана тарыхчы,
Беш ж?з к??н? ал черткен,
Белд?? сыйкыр касиетти эстеткен,
Адамдар айткан «арстан» деп
С?з атасы улуу Арстанбек.
Жылдызга карай улам сызып,
Жылдарга карай доош кеткен.
МАНАСЧЫ КЕЛДИБЕК БАРБОС УУЛУНА
Да?тап айткан Манасты
Табылбас андай Манасчы.
Атактуу, алп Манасчы,
Ай-жылдап айткан Манасты.
«Келдибек Барыбос уулу,– дейт,
Кезинде укмуш чыкты дейт.
Ырамандын ырчы уулунан,
Т?ш?нд? бата алган дейт.
Келдибек Манас айтканда,
К?н б?рк?л?п, шамал согуп,
Жер титиреп улам козголуп,
Оё? жерди аралай,
Ой-тоолорго бороон болуп,
Манастын кырк чоросу,
Аралай чаап короону,
?й?р ж?р?п тынч албай,
Жамгыр т?г?п басылбай,
Келдибек Манас айтканда,
?з?к туурдук кыймылдай,
Т?нд?к жабуу тынч албай,
Шамал аны сапырып,
Бир ачылып бир жабылып.
Кылыч менен найзанын,
Тынымсыз ?н? жа?ырып.
Т?б?ртт?н? ат кошкуруп,
Ит улуп кой маарап,
Жоокерлер кетип жаткансып,
Курал- жарак шарактап.
Баатыр Манас ?тк?нд?,
Ажыдаар ээрчип артынан,
Абдан кызык к?р?н?шт?р,
Айланага улам жа?ырган.
Ай, шум д?йн?, шум д?йн?,
Бул д?йн? ?з? бир жалган.
Бири келип, бири кеткен
Бул жашоонун баары жалган.