Манас ата ?з? жердеген.
Маанил?? сонун кеп айтып,
Маселчи чыгып мекенден.
Атыр жыттуу Ысык- К?л,
Адамдын кетпейт оюунан.
Атпай журтка белгил??
Акын чыкты к?л боюунан.
Да?азасы чыгып мындайлар,
Дайым эле жаралбайт.
Дааналап айткан турмушту
Даанышмандын аты аталат.
ЗАМАНИСТЕР
Арстанбек, Молдо кылыч, Калыгул
Алсыздык заман ырын ырдаган.
Борбордук комитет аларды,
Эскичил «заманчы» деп атаган.
Доор ?ск?р?п чыга келди акыйкат,
Алар эми заманчылар аталбай.
Ырчылар баркталып сыйланып,
Ырларын адамдар окуйт таштабай.
Баягыда заманачы деп аталбай,
Самандай жер бетине ташталбай.
КАЛЫГУЛ ОЛУЯ
Эл башчысы Усубалиев Турдакун,
?з?н?н чо? атасы Калыгулду.
«Заманачы» деп баалабай келген,
Залакасы тийеби деп эскербеген.
Анын атын эскер?? коркунучтуу,
Ала салып кетем деп чебердеген.
Хандыктан кетти, коркунуч жок,
Калыгулду олуя деп жарыя салган,
Ырастап келип тарых жолун,
Ысымын к?п жерге коё баштаган.
?г?йл?б?й баардык элге жарыялап
«?з?м?н чо? атам» деп кабарлаган
АРСТАНБЕК БУЙЛАШ УУЛУНА
Казактар баалап сыйлашкан,
Ка?тарбай келип кармашкан.
Ка?тарбай деген алп акын
Казак, кыргызга аты жанган.
Арстанбектен же?илип,
Алсырап алдан тайган.
Мындай с?зд? кеп салган:
« Эки ийнинде эки булбул,
Ма?дайында жыла?ач бала,
Шооласы тараган айланага,
Т?рт тарабы сыйкыр толгон,
Т?р? ырчыга окшогон.
Аны менен кантип кармашам,
Алдан тайып баратам»,