Хyп бyлади.
***
–
Вой, вой – деди Милейка кириб келган ?улни кула-кула томоша ?илар экан – Шуми, олиб келган мато?инг.
–
Сен хулоса чи?аришга оши?ма – деди Дродо, Эзоп томонга ишора ?илиб, – кyриниши беyхшов бyлса ?ам yзи бир хазина,
–
Бундай хазинани бошимга ураманми, кyринглар нима дейишади.
–
Аввал у билан сyзлашиб кyргин, кейин yзинг билиб оласан.
–
Мен таниш билишларимга кyз-кyз ?иладиган чиройли йигит олиб келгин деган эдим, сен бyлсанг бир махлу?ни етаклаб келибсан.
–
Бекам – деди Эзоп мулойимгина жилмайиб – аввал танишиб олсак, сyнгра биттагина масал айтиб берсам нима дейдилар.
–
Яхшиси бу башаранг билан менга кyринмасан бyлар эди.
–
Менинг кyринишим хуник холос, бировларга yхшаб ?албим сасиган эмас.
–
Буни дарров хузуримдан йy?от Дродо – деди ярим ба?ириб Милейка – йy?са бу ердан ?очиб кетаман.
–
Бироз шошилмасангчи.
–
Йy?, мени аврашга уринма, сенга мен чиройли, сочлари ?yн?иро?, ?оматлари келишган ?ул олиб кел деган эдим-ку.
–
Шошилманг бекам – деди Эзоп ё?имли товуш билан – Биз ?уллар учун ?аерда хизмат ?илсак ?ам барибир захматли, хамма ерда хyрлик ва ха?оратларга уyмилиб яшаймиз.
–
Нима демо?чисан?
–
Мени сотиб юборишан осони йy?, лекин мен каби садо?атли ?ул топиш амри ма?ол.
–
Хyш, гапир нима демо?чисан?
–
Тулки умрида шерни кyрмаган экан, кунларнинг бирида у билан юзма-юз келиб ?олибди. Шерни биринчи бор кyргани учун чунонам ?yр?ибдики, оё? ?yлларидан жон чи?иб кетаёзипди. Иккинчи маротаба кyрганда унчалик ?yр?мабди, учинчи маротаба кyрганда унга пешвоз чи?ибди, бора-бора улар бемалол сyхбатлашадиган бyлиб ?олибдилар. ?иссадан хисса шуки биз гyзал хотинларнинг хуснига ?андо? кyниккан бyлсак, бадбашаралар улар ?ам кyникиб кетишади.
–
Сен хали yзингни шерга yхшатасанми – деди Милейка шара?лаб кулар экан – ?аранглар бу шер эмиш, мен эса тулки, сен yзингни яхшиси итвачча деб атагин.
–
Йyлбарс билан тулки икковимиздан ?айсимиз чиройли деб бахслашиб ?олишибди. Йyлбарс терисининг чиройи биланма?танибди. Шунда тулки туриб: менинг чиройим теримдамас, юрагимда” – дебди.
–
Сени ?али чиройли юрагинг ?ам борми?
–
Биз ?улларнинг барчасини юраги чиройлидир, хуник бyлишига сизлар имкон бермайсизлар.
–
Бу ?ул анча билимдонга yхшайди.
–
Товус Турнанинг патларидан кулиб, уни кyп мазах ?илар экан. Менинг зарбоб чирой патларимга хавас ?илсанг керак, сен беyхшов “сyтакбой”! Унга жавобан Турна – Мен юлдузлар томон учаман, осмоннинг ю?ори ?атламларигача парвоз ?иламан, сен эса ерда, бат?о?ликларда зарбобпатларингга ма?лиё бyлиб юраберасан. Эх бечора” деган экан.
–
Чакки эмас – деди Милейка бироз yзгариб – бу олиб келган ?улинг чиндан ?ам билимдонга yхшайди.
–
Сенга айтмадимми – деди Дродо бироз ховли?ибро?, уни ва?ти келиб барчамиз яхши кyриб ?оламиз. У асло ёл?он гапирмас экан.