Сааттуу сагызгандай ?н жаратып,
Сатирабыз сайып ?тк?н тикенек.
?т?кт?рд?н г?л? сымал ыргалып,
?т? назик шаптасы эленет.
Лебинен назик абаз жаралып,
Лирикабыз бир жаралган керемет.
КОШОМАТЧЫЛАР
Шумкарды-шумкар деш керек
Корозду-короз деш керек.
Короз шумкар аталса
Заты аталды башкача.
Короздун-короз аты бар,
Шумкардын-шумкар да?кы бар.
Корозду шумкардай макташып,
Жа?ылдып келет кошоматчылар.
БИР?? КЫЙНАЛГАНДА
«Бала к?нд?н жармашып,
Ж?т?л дагы жоголбоду.
Дарыландым к?п жолу
Дартка дабаа болбоду.
К?нд? гана тынчты алды,
К?ч келтирип кыйнады.
Балее ушул жармашкан,
Башымы жеп тынабы».
МУГАЛИМДИК КЕСИБИМЕ
Жаш чагымда ойлочумун,
Жетейин деп булутка.
Бирок учуш кыйын экен,
Буулуккан ушу турмушта.
Чо? кесипке тиги асманда,
Аралай албай калсам да.
Жердеги бир булутка,
Жетип алгам турмушта.
АДАМ К?З?
Мени ?лт?р?п уурдап кетмек уурулар,
К?з?м эгер алтын болуп калганда.
Алтын к?зд?н чыны менен айрылып,
Арман к?нг? батмак элем мен анда.
Жансыз алтын ууруларга буюрсун,
Жаны жоктор асыл к?зг? те? келбейт.
Адам к?з? улуулукту жиберет,
Ал жактарда ?лб?ст?кт?р мекендейт.
КАРЫЛЫК
Тиги кырда г?лд?р к?п,
Бала кезде ?тч? элек.
Баарыбыз кууп к?п?л?к,
Ар жагы биздин ке? ?т?к.
Ошол кырга к?з салмай,
Карап турам жете албай.
Бутумду тушап салдыбы,