Бала менин балалыгым,
Ж?р?г?мд?н айрылгыс.
КУЗГУНДАР
Кара куш деген кырааным
Карагай черди мекендейт.
Уясын салды зоокага
Уямда тынчтык болсо дейт.
Кара куш салган уяга
Каргалар учуп к?п келди.
Куркулдап учуп айланып,
Кузгундар тынчтык бербеди.
Уясын таштап куш кетти
Уяга шамал карды ?й?т.
Кара куштан дарек жок
Каргалар учуп ж?р?ш?т.
Асканы таштап куш кетти,
Албуут шамал чамынат.
Кубаттуу куш байкалбайт
Кузгундар тарпты а?дышат.
КАЙРАТ
Куштун сынса тал канаты,
Ал уча албай калмакпы.
Бар да башка тал канаты,
Сабалап к?кт? баратты.
Акынга келди бир кайгы
Айбыкпай тепсеп кайгыны,
Белгил?? ырды жаратты,
Бел кылып укмуш кайратты.
?М?Р КЕЧИ
Бобу т?шк?н с?р?т?б?з
Болуп калаар эскерме.
?з??? кээде карай ж?р,
?тк?н к?нд? эстегенде…
Ал кездеги курактар
?з?мд?н да эсимде.
?тк?н?м? тиктей берем
?м?рг? кеч келгенде…
БУЛАК ?Н?
К?н да кечтей баштаган
К?нг?й тоодон арылап.
Мейкиндер мейман к?т?п
Мемиреди салкындап.
Кечтин сонун убагы,
Дыйкан кайтты сугаттан.
Кызын к?тт? жаш жигит
Кыялай аккан булактан.
Жигит менен кыз эк??
Ушул жерден жолукмак.
Татына назик с?й??г?,
Булак ?н?н угузмак.