Аман болсок ага да жетип алабыз».
ЖАЛГЫЗ К?П?Л?К
Карарган чо? таш теп-тегерек,
Yст?нд? к?лч?к. Асман к?п-к?к.
Анда калкылдап желде термелет,
Арманда ?лг?н жалгыз к?п?л?к.
Ал к?п?л?к тап -такыр учпайт,
Бийиктик асман менен к?к?л?п.
Эсимен такыр кетпей калыптыр
Арманда ?лг?н жалгыз к?п?л?к.
К?п?л?к жаш наристе болбосун,
Тагдыр кап кара таш болбосун.
Тагдыр деген кээ бирде оор болот,
Ары-бери кадам жасап ойдолойт.
А?гыча шамал боло баштады,
К?п?л?кт? учурду башка жакка.
Ар адамга сапарлап жылып келген
Тагдыр дагы, ?м?р дагы башкача.
КАРЫ
Кары отурат таш ?ст?нд?
Кайрылып улам ?тк?нг?.
Шарактап ?м?р ?т??д?,
Шамал учуп бу д?йн?г?.
Карянын ?тк?н ?м?р?н?н,
Толкун сого шарпылдайт.
Жакындап к?з к?н?н?н,
Шамалы уруп салкындайт.
ЖЕР КЕПЕ
Биз турганбыз жепирейген кепеде
Б?лм?с? бар кичинекей эки эле.
Ал ?йг? азап болот батмагы
Алыстан конок кара келгенде.
Ак с?й??б?з э? алгач башталган
Ушул б?лм? эк??б?зг? чап-чакан
Жетсек дагы далай сонун ?йл?рг?.
Жер кепени унутпайбыз эч качан.
ЖАЛГЫЗДЫК…
Баратам ке? талаада ?з?м жалгыз
Ойлогон ойлорум, жетим жалгыз.
Жеп ичкен хан дагы ?з? жалгыз.
Жерди саткан жетекчи жап-жалгыз
Бийиктикте тийип турган к?н?м жалгыз
Жабырлаган жакырлыктан элим жалгыз
Ханы жаман журт жалгыз…
Талаада сапарлаган ?з?м жалгыз.
Бирок дагы жалгыздыкты ж?н коёлу
Андан к?р? караламан элди ойлойлу,
Ойлончу элим бириксек жалгыз болбойбуз!
Ошондо арбып же?ишке жеткен болобуз.
2010-жыл