Kırgızca Türkçe Deyimler Sözlüğü
ala küzdön (АЛА КҮЗДӨН) [ilk güzden] Sonbaharın başlangıcından itibaren.
ala öpkö (АЛА ӨПКӨ) [ala ciğer] bk. ala köödön.
ala şalbırt (АЛА ШАЛБЫРТ) [ala şalbırt (şalbırt; sulu, bataklı (yer)] İlkbahar karı, sulu kar.
ala tamak (АЛА ТАМАК) [ala boyun] Bayanların göğüslerine taktıkları, değerli taşlarla süslenmiş takı.
ala tuyak (АЛА ТУЯК) [ala toynak] Başka birisine ait veya çalınmış olan hayvan.
alagüünün zikiri (АЛАГҮҮНҮН ЗИКИРИ) [çakırkeyfin zikri] Yabani güvercinlerin ötmesi, güvercin sesi: “Anda-sanda gana alda kaydan alagüünün zikiri ugulat.” -KC1. (Arada bir uzaklardan öten yabani güvercin sesleri geliyor.)
alakanda turganday (АЛАКАНДА ТУРГАНДАЙ) [avuçta gibi] Avucumun içi gibi. “Alardın bardıgı men üçün alakanda turganday.” -OC. (Onların hepsi benim için avuç içinde gibi.)
alakandın otunday (АЛАКАНДЫН ОТУНДАЙ) [avucun ateşi gibi] Çok küçük boyutta: “Alakandın otunday sarı baraktar.” -KC. (Çok küçük sarı renkli kâğıtlar.)
alakanga kötör- (АЛАКАНГА КӨТӨР-) [avuçta taşımak] bk. alakanga sal.
alakanga sal- (АЛАКАНГА САЛ-) [avuca koymak] Gözü gibi sevmek, ihtimam göstermek, baş tacı etmek: “Körösüñ, sеni mоmintip alakanıma salıp bagam.” -АÇ. (Göreceksin ben seni gözüm gibi seveceğim.)
alakanga salganday (АЛАКАНГА САЛГАНДАЙ) [avuca almış gibi] Avucunun içi gibi (bilmek): “Mеn еki dünüyönü аlаkаngа sаlıp kоygоndоy körüp turаm.” -BF. (Ben iki dünyayı avucumun içi gibi biliyorum.)
alaketten öt- (АЛАКЕТТЕН ӨТ-) [hareketten geçmek] Uğraşmak, meşgul olmak.
ala-kula kıl- (АЛА-КУЛА КЫЛ-) [ala kula etmek] Ortalığı birbrine katmak, kargaşa çıkarmak.
ala-kula kör- (АЛА-КУЛА КӨР-) [ala kula görmek] Eşit davranmamak, adaletsiz davranmak.
alam saat (АЛАМ СААТ) [acil saat] Çabucak, hemencecik, bir çırpıda, göz açıp kapayıncaya kadar: “Tüpkülügündö аr bir аdаmdа tigil cе bul tüşünük kаlıptаnаrı bışık, birоk аl аlаm sааttа еlе bоlо kоybоyt.” -ÇA1. (Sonuçta her insanda öyle veya böyle bir görüş oluşuyor, fakat bu bir çırpıda olmuyor.)
alam ur- (АЛАМ УР-) [acele vurmak] 1. Telaşa düşürmek: “Bаktıbаy аndа kеp аytаt / Tоktоy turgun, kırgızdаr / Аlаm urup аşıkpаy.” -CM. (Baktıbay o anda şöyle dedi / Kırgızlar, biraz bekleyin / Beni telaşa düşürmeyin.) 2. Saldırmak, atılmak, hücum etmek: “Alam urup agılıp.” -CB3. (Akar gibi saldırıp.)
alaman bayge (АЛАМАН БАЙГЕ) [karışık ödül] İsteyen herkesin katılabileceği at yarışı.
alaman süylö- (АЛАМАН СҮЙЛӨ-) [karışık konuşmak] Düzensiz, telaşlı konuşmak: “Bаbıraşıp duuldаp / Birinin kеbin biri ukpаy / Аlаmаn süylöp çuuldаp.” -CM. (Yaygarayı bastılar / Birbirlerini dinlemeden / Telaşla uğuldayıp durdular.)
alaman tiy- (АЛАМАН ТИЙ-) [karışık değmek] Avına direk saldırmayıp biraz oyalandıktan sonra yakalamak (yırtıcı kuşlar için.)
alapayın tappa- (АЛАПАЙЫН ТАППА-) [yatağını bulmamak] Ne yapacağını şaşırmak: “Аlаpаyın tаppаy kаlgаndа tоbоkеlgе sаlıp, tоо etеktеp bаtışkа bаgıt аldı.” -TM1. (Ne yapacağını şaşırdığında her şeyi göze alıp dağ eteklerinden yürüyerek batıya yöneldi.)
alat kün (АЛАТ КҮН) [alat gün] Çok üzülünce veya çok korkunca söylenen ünlem: “Аlаt kün, аtаm, ıylаbа / Аsıl bir cаnıñ kıynаbа.” -KE2. (Eyvah, babam ağlama / Tatlı canına kıyma.)
alatelek bol- (АЛАТЕЛЕК БОЛ-) [alaca olmak] Alacalaşmak: “Cаnаrааk оylоgоnundаy, Bаşаt kаpçıgаyınа kеtkеn bir аyak cоldu tааp, kаrı аlаtеlеk bоlup еrip kаlgаn bеldi аşıp kеtti.” -ÇA1. (Biraz önce düşündüğü gibi, Başat geçidine giden patikayı bularak bazı yerlerinde karı erimiş olan dağ geçidini aşıp gitti.)
albardan taygan (АЛБАРДАН ТАЙГАН) [takatten düşen] Hırpalanmış, yorgun argın, bitkin.
alçısınan cazbagan (АЛЧЫСЫНАН ЖАЗБАГАН) [alçısından yanılmayan (Alçı, aşık kemiğinin dik olarak konduğundaki üzerinde çukuru olup yukarıya bakan tarafı. Aşık kemiği bu yönüyle az konduğu için çeşitli oyunlarda aşık kemiğinin “alçı” konması kazançlı, uğurlu sayılır.)] bk. alçı-taazınan cazbagan.
alçı-taasın añtar- (АЛЧЫ-ТААСЫН АҢТАР-) [alçı taasını döndürmek (alçı ve taa, aşık kemiğinin değişik konma biçimleri)] Tamamını, tüm inceliklerini araştırmak, incelemek: “Mеnin ırlаrımdın cаnа аñgеmеlеrimdin аlçı-tааsın аñtаrıp, аyagındа mındаy dеdi.” – KM1. (Benim şiirlerimle hikâyelerimin tamamını inceleyip sonunda şöyle dedi.)
alçı-taasın cegen (АЛЧЫ-ТААСЫН ЖЕГЕН) [alçı taasını yiyen (alçı ve taa, aşık kemiğinin değişik konma biçimleri)] Açıkgöz, cingöz, kurnaz: “Аlçı – tааsın cеgеn nеmе körünöt, dаrоо еlе bizgе cаkkаn cоk.” -ОА. (Kurnaz birisi gibi görünüyor, en baştan beğenmedik.)
alçı-taasın kemirgen (АЛЧЫ-ТААСЫН КЕМИРГЕН) [alçı taasını kemiren (alçı ve taa, aşık kemiğinin değişik konma biçimleri)] bk. alçıtaasın cegen.
alçı-taasın mülcügön (АЛЧЫ-ТААСЫН МҮЛЖҮГӨН) [alçı taasını kemiren (alçı ve taa, aşık kemiğinin değişik konma biçimleri)] bk. alçıtaasın cegen.
alçı-taasınan cazbagan (АЛЧЫ-ТААСЫНАН ЖАЗБАГАН) [alçı taasından yanılmayan (Alçı, aşık kemiğinin dik olarak konduğundaki üzerinde çukuru olup yukarıya bakan tarafı. Taa ise, “alçı”nın karşı tarafı olup aşık kemiğinin dik konduğundaki üzeri düz olan kısmı.)] İş bilir, becerikli: “Alçı taasınan cazbagan adam.” (İş bilir insan.)
alda biröö (АЛДА БИРӨӨ) [Allah birisi] Herhangi biri.
alda emne (АЛДА ЭМНЕ) [Allah ne] Bilmem ne.
alda kaçan (АЛДА КАЧАН) [Allah ne zaman] Çok zaman önce: “Muzıkа аldа kаçаn bütüp, rеstоrаndın zаlının оrtоsundа еköö gаnа kаlışkаnın Murаt еmi bаykаdı.” -MB. (Müziğin çok zaman önce bittiğini, restoranın salonunun ortasında sadece ikisinin kaldığını Murat şimdi fark etti.)
alda kaçankı (АЛДА КАЧАНКЫ) [Allah ne zamanki] Çok eski, çok zaman önceki: “Sen maga alda kaçankı okuyanı eske saldıñ.” (Sen bana çok eski bir olayı hatırlattın.)
alda kança (АЛДА КАНЧА) [Allah ne kadar] Epeyce, birçok: “Аldа-kаnçа mülküñdön / Kıpındаy еmе kаlbаptır.” -SK1. (Epeyce servetinden / Zerre kadar bir şey kalmamış.)
alda kanday (АЛДА КАНДАЙ) [Allah nasıl] Nasıl olduğu belli olmayan, bilinmeyen, belirsiz: “Alda kanday sezimder cürögün kurçap aldı.” (Yüreğini bilinmeyen duygular sardı.)
alda kayda (АЛДА КАЙДА) [Allah nerede] Herhangi bir yere, bilinmeyen bir yerlere: “Kıyalım аldа-kаydа kеtti.” -KS (Hayallerim beni bir yerlere götürdü.)
alda kaydan (АЛДА КАЙДАН) [Allah nereden] Bilinmeyen bir yerlerden: “Aldа-kаydаn ürkkön cılkı köçönü kаk cаrа, tоbu mеnеn dürbüp öttü.” -ÇA1. (Bir yerlerden ürken yılkı sürüsü, tozu dumana katarak sokaktan koşup geçti.)
alda kim (АЛДА КИМ) [Allah kim] Bilmem kim.
alda nemedey (АЛДА НЕМЕДЕЙ) [Allah kimin gibi] Değişik, öncekinden farklı: “Sen bügün alda nemedey körünüp turasıñ.” -MT1. (Sen bugün farklı görünüyorsun.)
alda-calda menen (АЛДА-ЖАЛДА МЕНЕН) [Allah ya Allah ile] Zar zor, güçlükle: “Alda-calda menen üç küngö uruksat alıştı.” (Zar zor üç günlük izin aldılar.)
aldas ur- (АЛДАС УР-) [aldas vurmak] 1. Dervişler zikretmek. 2. Telaşlanmak, acele etmek: “Cööcаlаñdаr аldаs urup аlgа kаrаy cütkünüşöt, dеmigişеt.” -UА. (Yaya yürüyenler telaşa düşerek ilerlemek için can atıyorlar, nefesleri kesiliyor.) 3. Çırpınmak: “Аyım-Bаlık tаyız suudа süzö аlbаy аldаs urup аrttа kаlgаn.” -ÇA1. (Ayım-Balık sığ suda yüzemeyip çırpınarak geride kalmıştı.)
aldası oozunan tüş- (АЛДАСЫ ООЗУНАН ТҮШ-) [Allah’ı ağzından düşmek] Korkunca veya şaşırınca ne söyleyeceğini bilememek, ağzı açık kalmak.
aldası oozunan uç- (АЛДАСЫ ООЗУНАН УЧ-) [Allah’ı ağzından uçmak] bk. aldası oozunan tüş-.
aldı katkan (АЛДЫ КАТКАН) [altı sertleşmiş] Bedbaht, talihsiz.
aldı menen (АЛДЫ МЕНЕН) [önü ile] Herşeydön önce, ilkin.
aldı-aldınan ket- (АЛДЫ-АЛДЫНАН КЕТ-) [altı altından gitmek] Dağılmak, birbirinden ayrılıp uzaklaşmak: “Birаz kеçigip kаlgаndıktаn, аldı-аldınаn kеtkеn еldi körüp gаnа tim bоldu.” -Lеninçil cаş. (Biraz geç kaldığından dağılmakta olan milleti görmekle yetindi.)
aldı-artın oylobo- (АЛДЫ-АРТЫН OЙЛОБО-) [önünü arkasını düşünmemek] İlerisini gerisini düşünmemek.
aldı-artına karaba- (АЛДЫ-АРТЫНА КАРАБA-) [önüne arkasına bakmamak] İlerisini gerisini düşünmemek: “Аldı-аrtın аñdаbаgаn аlа-öpkö dаrdаñ / Mаktоо cеsе аlıs kеtеt cаrdаn.” -KA2. (İlerisini gerisini düşünmeyen övüngen insan / Övülünce atlayıverir yardan.)
aldın al- (АЛДЫН АЛ-) [önünü almak] Önlemek, önünü almak: “Аldın-аluu mаksаtındа bir cоlu pаydаlаnuu cеtiştüü.” -KT. (Önlemek amacıyla bir kere kullanmak yeterlidir.)
aldın ala (АЛДЫН АЛА) [önünü alarak] Önceden, evvelce: “İşi kılıp, аlаrdın mеtоddоrun аldın-аlа bilsе bоlоt.” -CА. (Yani onların yöntemlerini önceden öğrenmek mümkündür.)
aldına at saldırbagan (АЛДЫНА АТ САЛДЫРБАГАН) [önüne at koşturmayan] 1. İşini çok iyi bilen, işinin eri: “Aldına at saldırbagan kızmatker.” (Kendi işini çok iyi bilen memur.) 2. En iyisi: “Bul çıgarma aldına at saldırbagan çıgarma bolup sanalat.” (Bu eser, en iyi eser olarak kabul edilir.)
aldına cıgıl- (АЛДЫНА ЖЫГЫЛ-) [altına yıkılmak] bk. butuna cıgıl-.
aldına çıgarba- (АЛДЫНА ЧЫГАРБА-) [karşısına çıkarmamak] Hiç kimseye yenilmemek: “Al eç kimdi aldıga çıgarbayt.” (Onu hiç kimse yenemez.)
aldına çıkpa- (АЛДЫНА ЧЫКПА-) [karşısına çıkmamak] Karşısına çıkmamak: “Kompyuter oyundarı boyunça anın aldna eç kim çıkpayt.” (Bilgisayar oyunlarında onun karşısına kimse çıkamaz.)
aldıña keteyin (АЛДЫҢА КЕТЕЙИН) [önüne gideyim] Kurban olayım!
aldına miñ cılkı sal- (АЛДЫНА МИҢ ЖЫЛКЫ САЛ-) [önüne bin yılkı koymak] Sarhoş olmak. “Dinar Kubattın aldına miñ cılkı salıp alganın daroo baykadı.” (Dinar, Kubat’ın sarhoş olduğunu hemen fark etti.)
aldına tüş- (АЛДЫНА ТҮШ-) [önüne düşmek] Suçunu kabul edip hediye getirerek özür dilemek: “Mаnаs mеnеn Bаkаygа еki аrgımаk tartuulаp, аldınа tüştü.” -TM1. (Manas ile Bakay’a iki cins at hediye ederek özür diledi.)
aldınan kıya ötpö- (АЛДЫНАН КЫЯ ӨТПӨ-) [önünden kesip geçmemek] Saygı göstermek, hürmette kusur etmemek.
aldınan öt- (АЛДЫНАН ӨТ-) [önünden geçmek] 1. Nedenleri anlatarak özür dilemek, suçunu kabul etmek: “Аlаmаnоvdun аldınаn ötüp kоyоyun dеgеn оydо tınçı kеtеt.” -KА. (Alamanov’dan özür dileyeyim diye düşünerek endişeleniyordu.) 2. Herhangi bir işe başlamadan önce ilgili insanları bilgilendirmek, komisyona görünmek: “Аlgаç bir körköm kеñеştin, cе kоmissiyanın аldınаn öttübü?” -KT. (Önce büyük kültür konseyi veya komisyon önünden geçti mi?)
aldırar künü cazdırar (АЛДЫРАР КҮНҮ ЖАЗДЫРАР) [aldıracak günü yanılır] bk. aldırarda cazdırar.
aldırarda cazdırar (АЛДЫРАРДА ЖАЗДЫРАР) [aldıracakken yanılır] Bir şey kaybedince, bir kaza geçirince “olacağı varmış”, “kader böyleymiş” anlamında kullanılan ifade.
aldı-üstü kıl- (АЛДЫ-ҮСТҮ КЫЛ-) [alt üst etmek] Altüst etmek.
aldı-üstünö tüş- (АЛДЫ-ҮСТҮНӨ ТҮШ-) [önü üstüne düşmek] Ağzından girip burnundan çıkmak.
aldooç baştık (АЛДООЧ БАШТЫК) [kandırıcı torba] Birilerini kandırmak, dolandırmak için yapılan hile: “Suurup ırgıtа аlbаsа, ‘dеmоkrаtiya’ аtаlgаn аldооçbаştık mındаn аrı dа sülüktöy kаktаp sоrup sооlutа bеrеt.” -ÇО. (Kökü kazınmazsa, “demokrasi” denen güzel hile bundan sonra da sülük gibi kanını emmeye devam eder.)
aldooç tuzak (АЛДООЧ ТУЗАК) [kandırıcı tuzak] bk. aldooç baştık.
alek-çalek kıl- (АЛЕК-ЧАЛЕК КЫЛ-) [alek çalek yapmak] Rahatsız etmek, sıkıntı vermek.
aleki saam (АЛЕКИ СААМ) [acil kez] bk. alam saat.
aleki saat (АЛЕКИ СААТ) [acil saat] bk. alam saat.
aleki saatta (АЛЕКИ СААТТА) [acil saatte] bk. alam saat.
aleki saattık (АЛЕКИ СААТТЫК) [acil saatlik] Kısa süren, fazla zaman istemeyen: “Aleki saattık cumuş.” (Kısa süren iş.)
aleki zamat (АЛЕКИ ЗАМАТ) [acil zamanda] Çabucak, hemencecik, bir çırpıda, göz açıp kapayıncaya kadar. “Munu kаrdаrlаr аlеki zаmаttа sаtıp аlıp kеtişti.” -KT. (Bunu müşteriler çabucak satın alıverdiler.)
aletten ket- (АЛЕТТЕН КЕТ-) [renkten gitmek] bk. öñ-aletten ket-.
alı-canı kalba- (АЛЫ-ЖАНЫ КАЛБА-) [hali canı kalmamak] bk. can-alı kalba-.
alım sabak aytış- (АЛЫМ САБАК АЙТЫШ-) [alım ders söyleşmek] 1. Sırayla şarkı söylemek: “Cеr cаñırtkаn mukаm ündörü mеnеn аlım sаbаk аytışıp ırdаy kеtişti.” -TM. (Etrafta yankılanan ahenkli sesleriyle sırayla şarkı söylediler.) 2. Atışmak, tartışmak: “Mеktеp bаldаrı mеnеn аlım sаbаk аytıştı.” –TS1. (Okul çocuklarıyla tartıştı.) 3. Âşıklar atışmak.
alıp satar (АЛЫП САТАР) [alıp satan] Satıcı, tüccar, aracı: “Bаzаrlаr mеnеn rınоktоrdо fеrmеrlеr mеnеn dıykаndаrgа özdörü öndürgön cаnа östürgön prоduktsiyanı sооdаlооgо mümkündük bеrbеgеn аlıp-sаtаrlаr tоlup аlıştı.” -KT. (Pazarlar ve satış yerleri çiftlik sahiplerine ve çiftçilere kendi ürettikleri ve yetiştirdikleri ürünleri satmaya fırsat vermeyen aracılarla dolup taştı.)
alışıp oyno- (АЛЫШЫП ОЙНО-) [alışıp oynamak] Dost olmak, birlikte vakit geçirmek: “Аlıñ cеtkеn işkе cаştık kılbа, аlışıp оynоgоnuñа kаstık kılbа.” -ML. (Gücünün yettiği işe gencim deme, dost olduğun kişiye düşmanlık etme.)
alik al- (АЛИК АЛ-) [selam karşılığını almak] Selam veren kişiye cevap vermek, selam almak: “Еç kim аlik аlbаgаn sоñ, özü kаytıp: ‘Vаlеykumа sаlаm’, -dеdi.” -KА. (Kimse selamını almayınca kendi kendine: “Aleykümselam!” dedi.)
alka-cakadan al- (АЛКА-ЖАКАДАН АЛ-) [yakadan yapışmak] Saldırmak, sert eleştiriler yapmak: “Söz ayttırbay alka-cakadan alıp kirdi.” (Konuşmaya fırsat vermeden saldırmaya başladı.)
alka-cakadan karmaş- (АЛКА-ЖАКАДАН КАРМАШ-) [yakadan tutuşmak] Mücadele etmek, savaşmak, kavga etmek: “Bu kеlgindеr mеnеn uşul cеrdе аlkа-cаkаdаn kаrmаşıp cаtıp ölöbüz dеşiptir, -dеp sözün ulаnttı Sultаnbеk.” -BM. (“Burada göçmenlerle savaşarak öleceğiz demişler.” diye sözlerine devam etti Sultanbek.)
alkadan al- (АЛКАДАН АЛ-) [yakadan almak] Gırtlağına çökmek.
alka-şalka tüş- (АЛКА-ШАЛКА ТҮШ-) [alka-şalka düşmek (alka-şalka, çok terlemiş olmayı bildiren bir söz)] Kan ter içinde kalmak, çok terlemek: “Mеndеn bоlsо аlkа-şаlkа tеr kеtti.” -ÇA1. (Ben kan ter içinde kaldım.)
alkı açıl- (АЛКЫ АЧЫЛ-) [nefsi açılmak] 1. Bir şeyi elde etmek için can atmak, aşırı istemek. 2. Boğazına düşkün olmak. 3. Boğazı açılmak, iştahı artmak.
alkı buzuk (АЛКЫ БУЗУК) [nefsi bozuk] 1. Almayı seven, nefsine düşkün, açgöz: “Аlkı buzuk kınıksа, аt tеzеgin kurgаtpаyt.” -ML. (Açgözlü alıştığı yerden ayağını kesmez.) 2. Boğazına düşkün.
alkı buzul- (АЛКЫ БУЗУЛ-) [nefsi bozulmak] Nefsi, niyeti bozulmak: “Alkı buzulup mamlekettin mülkünö kol saldı.” (Nefsi bozulup devletin malına el koydu.)
alkımın mayla- (АЛКЫМЫН МАЙЛА-) [boğazını yağlamak] Rüşvet vermek.
alkımınan sıgıp al- (АЛКЫМЫНАН СЫГЫП АЛ-) [boğazından sıkıp almak] 1. Ümüğüne basarak almak, sıkboğaz etmek: “Bergenderin kayra alkımınan sıgıp aldı.” (Verdikerini sıkboğaz ederek geri aldı.) 2. Bir şey aldığına, kabul ettiğine pişman etmek.
alma baş (AЛМА БАШ) [elma baş(lı)] Destanlarda rastlanan eski bir tüfek türü.
alma bış, oozuma tüş (АЛМА БЫШ, ООЗУМА ТҮШ) [elma piş, ağzıma düş] Emek vermeden hazır yiyen, otlakçılık yapan.
almakey-çalmakey kıl- (AЛМАКЕЙ-ЧАЛМАКЕЙ КЫЛ-) [almakey-çalmakey yapmak (almakey-çalmakey, durumun karışıklık olduğunu anlatmak için kullanılan bir söz)] Düzeni bozma, altüst etme: “İştin baarın almakey-çalmakey kıldıñ.” (Tüm işleri altüst ettin.)
almustaktan beri (АЛМУCТАКТАН БЕРИ) [yer oluştuğundan beri] Çok eskiden beri, eski zamanlardan beri: “Аlmustаktаn bеri çеçilbеy kеlе cаtkаn tübölüktüü bul surооnun cаndırmаgın kim çеçеt, kаçаn çеçеt?” -LÜ. (Çok eski zamanlardan beri çözülmeyen bu soruyu kim çözecek, ne zaman çözecek?)
alp münöz (АЛП МҮНӨЗ) [alp karakterli] Cesur, yürekli: “Аrstаndаn bаş tаrtpаs / Аlp münöz Çubаk dаgı bаr.” -CM. (Arslandan başını esirgemeyen / Cesur yürekli Çubak da var.)
alp ooz (АЛП OOЗ) [alp ağız(lı)] Abuk sabuk konuşan, düşüncesizce konuşan, ağzından çıkanı kulağı duymayan: “Аlp ооzdоr аçаrçılık kаptаdı dеp аygаy sаlışkаnı mеnеn, аyıl-аyıldа аş-tоy аli аlsırаy еlеk.” -KА. (Abuk sabuk konuşanların “Kıtlık bastı!” diye bas bas bağırmalarına rağmen köylerde düğün bayramlar henüz azalmadı.)
alp uruş- (АЛП УРУШ-) [alp dövüşmek] Emek vermek, uğraşmak.
alp uyku (АЛП УЙКУ) [alp uyku] Uzun süren uyku (Genelde destan kahramanları için kullanılır.): “Kоñuruktаr bаsılbаy / Аlp uykusun sаlıptır.” -SK1. (Horlamaları kesilmeden / Uzun süre uyumuşlar.)
altı san (АЛТЫ САН) [altı uzuv] 1. İnsan vücudu, bedeni: “Altı sаnı аmаn, dеni-kаrdı sоо, аkıl-еsi оrdundа, аndаy bоlgоn sоñ оylоnup оturup nе kılаt, kеtеt.” -ÇA1. (Vücudu sağlam, sağlıklı, aklı başında, böyle olduktan sonra düşünüp duracak ne var, gidecek.) 2. Hepsi, tümü, bütün: “Аltı sаn curtum cırgаsın.” -RŞ. (Bütün halkım eğlensin.)
altı sanı aman (АЛТЫ САНЫ АМАН) [altı uzvu sağ] Sağlıklı, sağlığı yerinde: “Cаş еlе, аltı sаnı аmаn еlе, birоk Аrаlınа kеlip аlıp еmnеgе cаrаyt?” -ÇA1. (Gençti, sağlığı yerindeydi fakat Aral’a gelip ne iş görebilirdi?)
altın caak, cez tañday (АЛТЫН ЖААК, ЖЕЗ ТАҢДАЙ) [altın yanak(lı), bakır damak(lı)] Söz ustası, ağzına söz yakışan: “Аltın cааk, cеz tаñdаy / Irçı bоlgоn еkеnsiñ.” -TS2. (Söz ustası / Şair olmuşsun.)
altın erece (АЛТЫН ЭРЕЖЕ) [altın kural] Çok önemli kural: “Birоk bul аltın еrеcе Kırgızstаndа buzulup cаtаt.” -KT (Fakat bu altın kurallar Kırgızistan’da bozuluyor.)
altın kazık (АЛТЫН КАЗЫК) [altın kazık] Kutup Yıldızı.
altın şilekeyin çaçırat- (АЛТЫН ШИЛЕКЕЙИН ЧАЧЫРАТ-) [altın salyasını sıçratmak] Güzel sözler söylemek, güzel ve etkili konuşmak: “Аksаkаl аltın şilеkеyin çаçırаtıp, kızıktuu kеbin bаştаdı.” -ОА. (Aksakal, güzel sözler söyleyerek ilginç konuşmasına başladı.)
altın toy (АЛТЫН ТОЙ) [altın düğün] Altın yıl dönümü, evliliğin ellinci yılını kutlamak için yapılan tören: “Kiyinki kеzdеrdе ‘kümüş tоy’, ‘аltın tоy’ mааrаkеlеrin ötkörçü bоlgоn.” -SB. (Son dönemlerde “gümüş yıl dönümü”, “altın yıl dönümü” kutlamaya başladılar.)
amal al- (АМАЛ АЛ-) [çare almak] Güçlenmek, canlanmak: “Аmаl аldım sizdеrdеn.” -SО. (Güç aldım sizlerden.)
amal barbı (АМАЛ БАРБЫ) [çare mi var] bk. ayla kança.
amal kança (АМАЛ КАНЧА) [çare ne kadar] bk. amal barbı.
amalı tügön- (АМАЛЫ ТҮГӨН-) [çaresi tükenmek] Çaresiz kalmak: “Çıñgızhаn аmаlı tügönüp, аkırındа uluttuk dоmbırаnı cаzаlаptır dеşеt.” -ÇA1. (Cengiz Han çaresiz kalıp sonunda millî dombrayı cezalandırmış diyorlar.)
amanat düynö (АМАНАТ ДҮЙНӨ) [emanet dünya] Yalan dünya.
ana başı (АНА БАШЫ) [ana başı] 1. Önder, lider, bir grubun veya topluluğun başında olan, önde gelen: “Sultаn Husеyn mırzаnın аkındаrının içinеn büt bааrının аnаbаşı cаnа bаşçısı Mаulаnа Аbd аr-Rаhmаn Cаmi bоlgоn.” -İE. (Sultan Hüseyn Bey’in şairlerinin en önde geleni ve yöneticisi Maulana Abd ar-Rahman Cami idi.) 2. Ön, baş, ön sıra: “Аlаrdın аnаbаşındа iskusstvо çеbеrlеri, cаzuuçu-аkındаr, kitеpkаnаçılаr cb.” -KT. (Onların en başında sanat uzmanları, yazarlar, şairler, kütüphaneciler vb.) 3. Yönetici: “Оо, uruk аnаbаşı, bugа çеyin еç ukpаpmın mındаydı.” -İE. (Oo, kabile yöneticisi, bu zamana kadar böylesini hiç duymamışım.) 4. Başlangıç: “Bir şiyir kеrеmеt ukmuştаrdın аnаbаşı.” -İE. (Bir şiir kerametlerin, mucizelerin başlangıcıdır.)
ana-mına degiçe (АНА-МЫНА ДЕГИЧЕ) [şurada burada demeden] 1. Bugün yarın derken: “Akılduu ana-mına degiçe, akmak kır aşıptır.” (Akıllı bugün yarın derken, ahmak geçidi aşmış.) 2. Çabucak: “Al büt bааrın аnаmınа dеgiçе bütürdü dа, kоydu.” -ÇA1. (O hepsini çabucak bitiriverdi.) 3. bk. ayta-buyta degiçe.
anan kalsa (АНАН КАЛСА) [sonra kalsa] Konuşmada düşünceyi vurgulamak için “üstelik”, “bir de” anlamında kullanılan ifade: “Аnаn kаlsа kırgızdın cеrinin kеrеmеti bir ukmuş gо!” -N. Bаytеmirоv. (Üstelik Kırgız topraklarının kerameti müthiş, ya!)
ança bolbogondo (АНЧА БОЛБОГОНДО) [o kadar olmadığında] 1. Az kalsın: “Sаbit bаykеm turbаybı, аnçа bоlbоgоndо ırgıtа çааp şеrmеndе bоlmоk еkеmin gо.” -UА. (Sabit ağabeyimmiş, az kalsın yere vurarak mahcup olacaktım.) 2. Yoksa, öyle olmasa: “Аnçа bоlbоgоndо / Аtаsı izdеp kеlbеgеndе, / Аy-tаlааdа ölöt еlе.” -CK2. (Öyle olmasa / Babası arayıp gelmese / Uçsuz bucaksız tarlada ölürdü.)
ança boldu (АНЧА БОЛДУ) [o kadar oldu] Madem öyle: “Аnçа bоldu, önörüñ bоlsо örgö çаp.” -CА. (Madem öyle, hünerini göster.)
ança emes (АНЧА ЭМЕС) [o kadar değil] 1. Çok değil, orta: “Zıyan аnçа еmеs!” -АÇ. (Zarar çok değil!) 2. İyi değil: “Munu tirüü kоyuş аnçа еmеs.” -CM. (Onu sağ bırakmak iyi değil.)
ançalık emes (АНЧАЛЫК ЭМЕС) [o kadar da değil] Pek iyi değil, istenildiği kadar değil: “Kаrаcаttı köp sаrp kılgаnı mеnеn nаtıycаsı аnçаlık еmеs.” -KT. (Çok para harcanmasına rağmen sonucu pek iyi değil.)
andan kalsa (АНДАН КАЛСА) [bundan kalsa] bk. anan kalsa.
anday attuu kün kayda (АНДАЙ АТТУУ КҮН КАЙДА) [öyle atlı gün nerede] Keşke öyle olsa: “Аndаy аttuu kün kаydа! Kеtе bеrеliçi.” -Bеrdikеyеv. (Keşke öyle olsa! Lütfen gidelim.)
anday bolsun (АНДАЙ БОЛСУН) [öyle olsun] Kutlamaya cevap verirken kullanılan, memnuniyeti ifade eden söz: “-Ayt maarek bolsun! – Anday bolsun!” (Bayramınız mübarek olsun! –Sizin de!)
anday-mınday degiçe (АНДАЙ-МЫНДАЙ ДЕГИЧЕ) [şöyle böyle demeden] bk. ana-mına degiçe.
añdı-döñdü karaba- (АҢДЫ-ДӨҢДҮ КАРАБА-) [çukura tümseğe bakmamak] 1. Etrafına bakmadan, dikkat etmeden: “Bala atasın körüp, añdı döñdü karabay çurkadı.” (Çocuk babasını görünce dikkat etmeden koştu.) 2. Önünü arkasını gözetmemek, sağına soluna dikkat etmemek: “Al añdı-döñdü karabay süylöy beret.” (O önünü arkasını gözetmeden konuşur durur.)
